Hotze de Roos prijs

‘Dag Yvonne,

Gefeliciteerd! Ik mag je echt geweldig leuk nieuws brengen, want je debuut Vanillevla met wormen is door Gemeente Zaanstad genomineerd voor de Hotze de Roosprijs 2015!’

Het stond er echt, in de mail die ik kreeg van de uitgever. Ik weet wat het inhoud, die prijs. Tijdens het schrijven van Vanillevla, surfte ik wel eens op het net. Literaire prijzen voor kinderboeken, tikte ik dan in op de Google-balk. De prijs nam ik ook maar alvast in ontvangst (inclusief de Oscar-waardige speech die daarbij hoorde). Daar had niemand last van. Dat deed ik in mijn dromen.

Toen mijn boek daadwerkelijk in de winkel lag, heb ik geen seconde aan prijzen gedacht. Dat het in harde kaft op de planken stond, was al onwerkelijk genoeg. Toen kreeg ik dat mailtje. Van je ‘Hotze-Totze- de Rozen’; niet te geloven!

Het is mooie prijs. Kinderen op basisscholen in de Zaanstreek, gaan zo’n twaalf boeken lezen. Zij beslissen welke drie van die twaalf op een shortlist komen. Die drie maken dan kans op de prijs. De lijst met winnaars van vorige edities is imposant. JK Rowling heeft hem ooit gewonnen. Ik bedoel: JK-Harry Potter_Rowling!! En o ja, van het geldbedrag dat de winnaar krijgt, zou ik een boel mooie laarzen kunnen kopen.

Ergens in mei volgend jaar vindt de uitreiking plaats. Dat is een droom van vijf maanden. Wat zal ik veel voor de spiegel staan om een speech te oefenen;
‘En dan wil ik graag mijn schoenverkoper bedanken. Zonder al de prachtige laarzen, die ik bij hem in zijn winkel mocht kopen, had ik dit boek nooit kunnen schrijven.’

http://nl.wikipedia.org/wiki/Hotze_de_Roosprijs

Yf

Naast mijn schoenen..?

Wat was het leuk in de klas van juf Cathy en in de klas van juf Kristel. Juffen van twee basisscholen in Tongeren. De kinderen vielen niet in slaap tijdens het voorlezen en lachten op de goede momenten. Daarna gingen ze enthousiast aan de knutsel. Met de hoeveelheid wormen die ze maakten, zouden ze wel duizend prinsen weg hebben kunnen jagen!
Ik vond de kinderen lief en leuk. Zij vonden mij lief en leuk. Er waren er zelfs, die bij me wilden komen wonen. Ik ging er haast van naast mijn schoenen lopen.

Tot de zondag erna. Honderd flyers uitgedeeld, posters in Tongeren opgehangen en aankondigingen in de krant. Yvonne de Vries las voor uit eigen werk in de Standaard boekhandel. Er waren snoepwormen en er was een gratis boek te winnen. Ik verwachtte toch zeker dertig man.

Het waren er drie. Mijn buurvrouw, een moeder van school en een vriendin van de volleybal. Hop-flop daar stond ik direct met beide voeten op de grond. Tijdens het voorlezen (buiten op straat om passanten te trekken) liepen zoon en neefje weg (uit schaamte). Ik moest ontzettend mijn best doen om niet ook weg te rennen. Toen ik aankondigde (zeer luid) dat ik van de ministers op zoek moest naar een nieuwe man (zo staat dat nu eenmaal geschreven in mijn eerste hoofdstuk), voelde ik de grond onder me echt bewegen.

Er diende zich geen nieuwe man aan, wel een openbaring. Ik ben lief en leuk, maar ik ben geen publiekstrekker. In januari mag ik weer twee scholen bezoeken. De boekhandels in de buurt, sla ik beter over.

Yvonne (iedereen die me kent in blote voetenweer weet het al, maar de voeten op het plaatje hierboven zijn de mijne niet!)

OP SCHOOL voorlezen mijlpaal

IN DE BOEKHANDEL voorlezen standaard boekhandel

De eerste recensie!

Sinds de verschijning van mijn ‘vla met wormen’, speur ik (te) vaak het internet af. Op zoek naar kleine en grote meningen over mijn debuut. Altijd met een lichte angst; dat er helemaal geen recensies verschijnen of dat ze erg negatief zullen zijn (bv. de tekst is te moeilijk voor de betreffende doelgroep, het verhaal is ‘over the top’ en te grappig). Het zou zomaar kunnen. De opmerkingen die ik net tussen de haakjes schreef, komen uit een afwijzingsbrief, die ik kreeg van een bekende uitgeverij n.a.v. aanleiding van het manuscript.

Vanochtend vond ik dan de eerste recensie op het net. Dank je wel Nelly Hofman!
Je maakt dat mijn dag goed begint. Voor wie het lezen wil:

http://www.boekenbijlage.nl/geen-nieuwe-man-voor-mama/

Of het lekker loopt?

Geachte heer xx,

Onderstaand(e) artikel(en) uit uw bestelling met bestelnummer 8362159270 van
04 oktober 2014 hebben wij overgedragen aan de bezorgdienst. U ontvangt de bestelling zo spoedig mogelijk.

De bestelling wordt verzonden met PostNL. Deze zending zal bezorgd worden in de brievenbus.
Wanneer u gekozen heeft voor een bol.com afhaalpunt krijgt u een e-mail zodra u uw bestelling bij het afhaalpunt kunt ophalen. 

Bestelnummer: 8362159270

—————————————————————————————————-

Vandaag ligt 'Vanillevla' ruim twee weken in de winkel.
Al of pas, laat ik maar even in het midden. Rondom me heen
word nu gevraagd of het 'een beetje lekker loopt'. Daar kan ik
kort over zijn: Ik heb geen idee. 
Afgelopen vrijdag was ik in de boekenkerk in Maastricht.
De stapel is geslonken, maar ik lig er nog wel.
Niet meer in een donker hoekje trouwens, maar trots in het licht
op de tafel waar de net binnen gekomen boeken liggen.
(Sorry Daphne Deckers-jij ligt nu in de schemerhoek..)
Pas in april 2015 krijg ik inzage in de lijst met daarop het aantal
verkochte boeken. Dan weet ik of we een zwembad in de tuin aan gaan leggen,
of een regenwater-douche.
Aan de twee mensen die het boek als eerste kochten in de winkel en op
internet zal het niet liggen. Robert en Floor, jullie komen als eerste
zwemmen hoor! (Of in de badbroek op een plastic tuinstoel
een wijntje drinken=ook goed)