En het is kinderboekenweek. Alweer. Veel beweging op mijn Facebook vanuit de kinderboekenschrijvers-hoek. Ze lezen voor op scholen. Dansen op het Kinderboekenbal. Plaatsen foto’s van 1000 mummies, boekhandels vol kinderen met ballonnen. En ik zit thuis, hier in Maastricht. Te prutsen en te ploeteren aan Ari en Joep. Jaloers op die foto’s, op dat bal. Het liefst zou ik al die ‘facebookschrijversvrienden’ even blokken. Voor een (kinderboeken)weekje maar. Dat ik niet zie wie de gouden Griffel heeft gewonnen. (Anna Woltz met Gips. Ga lezen dat boek! Ook als je al groot bent-juist als je al groot bent!)
Ik vind mijn afgunstige gedachten nogal kinderachtig. De enige die wat kan doen aan mijn, nog niet echt van de grond gekomen, kinderboekenschrijfster-carrière ben ik zelf. Doorzetten en gaan. Gewoon een goed boek schrijven. In meer dan het tempo van een slak. En misschien alvast wat laten lezen? Maar ja aan wie en durf ik dat dan?
Ik ben nog steeds niet klaar met Ari en Joep. Ik heb het manuscript al aan een vijftal uitgeverijen gestuurd. Inclusief die van Vanillevla. Maar ze zijn te licht bevonden, mijn jongens. En als ik heel eerlijk ben, het was een beetje een geworstel. Grappige kleuterverhalen schrijven, terwijl ik zelf een dikke dip had.
Maar tussen alle afwijzingen zat deze ertussen. “Uw verhaaltjes over de ondeugende tweeling spreken ons wel aan, maar helaas moeten wij u berichten dat wij in principe geen korte verhalen meer uitgeven in ons fonds. Daarom raden wij u aan het manuscript bij een andere uitgeverij aan te bieden.”
Deze reactie gaf me een duwtje. En niet het ravijn in.
Ik vind Ari en Joep zelf namelijk erg leuk. Maar het zijn wel mijn kinderen. Je eigen kinderen vind je altijd leuk. En kritiek erop niet, nooit niet! Er zijn nog uitgeverijen over. Voordat ik die aanschrijf, wil ik ze wel een Ari en Joep 2.0 aanbieden. Vandaar mijn gepruts en geploeter.
Het thema dit jaar van de kinderboekenweek is Opa en Oma. De Ari en Joep die ik vandaag herschreven heb, gaan over opa en oma. En waarom ook eigenlijk niet? (Nou, omdat het altijd doodeng is…!).
Ik stel ze alvast aan u voor: https://www.yvonnedevries.com/hier-zijn-ari-en-joep/ en https://www.yvonnedevries.com/opa-en-oma-boot/
Klik maar op de linkjes als je het (voor)lezen wilt. Delen mag ook. En als je kritiek hebt? Vin’k hartstikke leuk. Echt waar.
Tot de volgende,
Yf