Alle berichten van Yvonne de Vries

Het voelt een beetje zoals zwanger zijn en dan de laatste loodjes. Er is die datum, berekend aan het begin van alle pret. Die zegt wanneer het kind moet komen, op de dag af. En dat is wel zo handig wat betreft de voorbereiding. Kun je alvast de auto voltanken, de muziek klaarzetten of het bad vol laten lopen.

Ik ben al zes jaar zwanger van Ari en Loek. Ergens in 2014, vlak na het verschijnen van Vanillevla met wormen, schreef ik mijn eerste hoofdstukje. Over een tweeling, Harry en Barry genaamd.

En wat waren ze slecht, die eerste verhalen. Dat ik die heb durven opsturen naar mijn toenmalige uitgever… Mijn kaken worden rood, als ik daaraan denk.

Maar ik heb eraan geschaafd en erop gebroed. Tijdens mijn zes jaar durende ‘olifantendracht’ zijn Harry en Barry veranderd van naam, geslacht, kleur en zelfs biologische afstamming. Als er een nobelprijs voor schaven en broeden zou bestaan, ik heb mijn dankspeech klaar liggen.

Slechts vier procent van alle baby’s wordt op de uitgerekende datum geboren. Wanneer ‘Hier zijn Ari en Loek’ precies in de winkel ligt? Dat blijft wachten tot de eerste wee begint of totdat het water breekt.

Maar ze komen eraan. Dat is net zo zeker als dat ze zijn: De leukste beetje-broer en zus van Nederland!