De torenflat op de 13 etage
het is nog vroeg in de avond
Met tante zit ik
op het enge stukje beton met voor een hekje
in de verte te kijken
Tante gaat naar binnen
Ik heb trillende knieën vanwege de hoogte en het lage hekje
Zij heeft hier weinig last van
Even later komt ze met een tableau koffie en vlaai
dat ze op een te klein tafeltje zet
De zon gaat in oranje kleur onder
Ze geeft mij een stuk vlaai in een hand
en
de kop koffie in mijn ander hand
Ik schrik
Dan gooi ik
met trillende handen
de koffie en vlaai het hekje over
veertig meter omlaag
Tante begint te schaterlachen
en zegt:
‘Zullen we toch maar binnen gaan zitten.’