Recensie leesfeest: De trein naar onmogelijke bestemmingen

StuiterbalGeef een reactie0

De trein naar onmogelijke bestemmingen P.G. Bell

Titel: De trein naar onmogelijke bestemmingen
Auteur: P.G. Bell
Uitgeverij: Moon, 2018
ISBN: 978 90 488 4274 2
Illustraties:

 

Stap aan boord van een magische hogesnelheidstrein 

Een meisje met liefde voor natuurkunde, trollen, een heks en een kikker in een sneeuwbol. Stap aan boord van ‘De trein naar onmogelijke bestemmingen’.

Op een avond wordt Suzy Smith wakker. Ze sluipt de trap af naar beneden. Daar ontmoet ze Freek, spoorwegbouwer en trol. Freek bouwt een spoorlijn, dwars door haar huis. En dat is niet alles. ‘Schril gefluit vult de hal, metaal knarste op metaal en Suzy nam een duik naar achteren toen de trein op haar afstormde’.

De trein stopt precies in Suzy’s woonkamer. En het laat zich raden. Suzy laat haar kans op avontuur niet schieten en springt aan boord. Zo reist ze mee naar de Unie van onmogelijke bestemmingen. Naar magische plekken met namen als De Topazen Engten en de Crepusculaanse Woesternij. Tijdens haar reis maak Suzy kennis met hoofdmachinist Stronk en stoker Ursel, een geblondeerde bruine beer. In de postwagen leer ze de jonge trol Wilbert kennen. Hij is postmeester van dienst. Plichtsgetrouw en vreselijk bang voor Crepuscula, de machtigste tovenares van de Unie. En juist bij haar komt de trein dit keer te laat.

‘Wil je dat ik het postpakketje voor je aflever?’ vroeg Suzy.
‘Onmogelijk!’ zei hij. ‘Alleen ik ben bevoegd.’

Toch neemt Wilbert Suzy in dienst. Als het pakketje – een kikker in een glazen bol – tegen haar begint te praten, begint een spannend avontuur op de treinrails. Dan blijkt het lot van de Unie in Suzy’s handen te liggen. Slaagt ze erin uit handen van Crepuscula te blijven? En is deze tovenares eigenlijk wel de echte vijand?

Schrijver P.G. Bell neemt de lezer mee op een magisch avontuur. In een trein die met hoge snelheid over de rails dendert langs levende standbeelden, spookpiraten en een trollenstad. Zo af en toe zou je willen dat er wat langer bij een halte wordt stilgestaan.

Voor de wat meer ervaren lezers zal het tempo geen probleem zijn. Maar, zeker aan het begin, mag de aandacht niet verslappen. Als je er dan éénmaal inzit, laat de trein je niet meer gaan. Gelukkig wordt op de laatste pagina duidelijk dat boek twee niet al te lang op zich zal laten wachten.

‘Suzy, er is een pakje voor je.’ Suzy scheurde het pakje open. Erin zat één blaadje uit een notitieblok. Oefening baart kunst, tot gauw, stond er alleen maar. En afzender Wilbert. 

Yvonne de V.

Leestip: ‘Nevermoor – Morrigan Crow en het Wondergenootschap’ van Jessica Townsend is ook een magisch leesavontuur dat je in een wervelwind uitleest.

Recensie leesfeest Merel

Algemeen, StuiterbalGeef een reactie0

Merel

Sarah Moon

 

 

Titel: Merel
Auteur: Sarah Moon
Uitgeverij: Lemniscaat, 2018
ISBN: 978 90 477 1027 1
Illustraties:

 

Merel vliegt met de vogels mee

‘Het was geen zelfmoordpoging,’ breng ik krakerig uit.                                                         
‘Hoe kun je dat nu zeggen. Ik heb je net uit het ziekenhuis op moeten halen.’

Zwijgzame Merel is veertien jaar. Ze woont samen met haar moeder in Brooklyn, New York. Ze vult haar tijd met school, lezen en series kijken. Vogels zijn haar grote hobby. Op school heeft Merel weinig contact met haar klasgenoten. De kantine tijdens lunchtijd, is haar grootste angst.
In de bibliotheek voelt ze zich wel op haar gemak. Daar is mevrouw Wexler, de bibliothecaresse, van wie ze haar brood in het kantoortje mag eten. Al snel brengt Merel, met de andere ‘stamgasten’ – kinderen zoals Merel – haar pauzes door in de bibliotheek.

Op een dag wordt Merel gevonden op het dak van haar school. Iedereen denkt dat ze wilde springen. ‘Niet waar,’ houdt Merel vol. Wat er wel met haar aan de hand is, wil en kan ze niet vertellen. Zelfs niet – of juist niet – aan haar moeder. Daarom moet ze in therapie.
Ook hier zwijgt Merel. Haar therapeut, dr. Katz probeert haar via muziek te bereiken. Langzaam brokkelt Merels muur af. Aangemoedigd door songteksten begint ze te vertellen aan dr. Katz. Over het plotselinge overlijden van mevrouw Wexler. Hoe de plek, waar ze zich veilig voelde, verdween. Dat het contact met de stamgasten een dun draadje bleek dat al snel knapte.

Dan vertelt Merel ook over haar tweede natuur: van jongs af aan ontsnapt ze soms aan de werkelijkheid.  Door ‘op te stijgen’ en ‘weg te vliegen’, met de vogels mee. En dat wegvliegen was wat ze wilde, toen ze van het dak van haar school werd geplukt.
Langzaam komt Merel steviger in haar schoenen staan. Ze ruilt het vliegen in voor de muziek. Maar school blijft een uitdaging en contact maken met klasgenootjes moeilijk. Op advies van dr. Katz schrijft ze zich in voor een zomerkamp.

‘Bird flyin high, you know how i feel’. Elke morgen begint met dit lied van Nina Simone de dag in het Gertrude Nix-rockkamp. Hier, tussen gelijkgestemden, lukt het Merel eindelijk om zichzelf een stem te geven.

Muziek is de rode draad in de debuutroman van Young Adult schrijfster Sarah Moon. Geloofwaardig beschrijft ze de ontwikkeling van haar hoofdpersonage. Als Merel opstijgt om weg te vliegen, zweef je met haar mee. Als ze wordt genegeerd door één van de stamgasten, zak je samen met haar door de grond.
Merel praat niet, uit angst dat niemand wil horen wat ze te zeggen heeft. Als ze erachter komt dat ze niet de enige is die daarmee worstelt, is dat een opluchting. Niet alleen voor het hoofdpersonage, maar ook voor de lezer! Dat maakt ‘Merel’ een prima jeugdroman met herkenbare thema’s als verlegenheid, angst voor afwijzing en groepsdruk.

Waarom Merel zo verlegen is geworden, wordt niet helemaal duidelijk. Ook de moeder-dochter relatie blijft wat aan de oppervlakte. Verder is het jammer dat aan het einde van het verhaal geen afspeellijst is toegevoegd. De muziekteksten in het boek smaken zeker naar meer!

Yvonne de V.

Leestip: ‘Niemands meisje’ van Lydia Rood is ook een indrukwekkende jeugdroman over de angst dat niemand je diepste gevoelens ooit zal begrijpen.

Ari en Loek

BoekenGeef een reactie0

Op 18 november 2020 verscheen mijn tweede boek ‘Hier zijn Ari en Loek’ bij uitgeverij Hoogland en van Klaveren te Hoorn.

 

SAMENVATTING

Uit de aanbiedingsfolder

‘De moeder van Ari en de vader van Loek zijn verliefd op elkaar en hebben besloten samen in één huis te gaan wonen. Nu zijn ze volgens Loek een ‘samengezin. Ben je dan een beetje zus en een beetje broer van elkaar? Wie mag er boven in het stapelbed? en kun je een cavia eigenlijk delen. In een uiterst aangename voorleesstijl, kort en bondig en met een flinke dosis humor, beschrijft Yvonne de Vries de alledaagse gebeurtenissen binnen het nieuwe gezin van Ari en Loek en de ontwapende levensvragen die dat bij hen oproept.’

De illustraties zijn gemaakt door Jeska Verstegen: https://www.jeskaverstegen.nl/

 

TRAILER

Bekijk de trailer hier: 

https://www.youtube.com/channel/UCIkexMoCr-OF3S85mVf0PzQ

 

LUISTEREN

De eerste twee hoofdstukken zijn ingesproken door stemactrice Tanneke Hartzuiker: 

Ari Kanarie Stuiterbal

Tijger Loek

 

VOOR JUFFEN EN MEESTERS

Bij het boek is een lesbrief ontwikkeld door de Firma Fluks
De lesbrief bevat twee verhaaltjes uit het boek en drie razend leuke lestips: ‘Boter, kat en cavia’, ‘Brulmannetjes-tikkertje’ en ‘Rare naam’.
De lestips zijn speciaal bestemd voor de onderbouw, en helemaal gratis bovendien! Doe de kinderen in jullie klas een plezier en laat ze op een speelse manier kennismaken met de leukste beetje-broer en beetje-zus van Nederland!
De lesbrief is te downloaden via onderstaande link.

 

IN DE PERS

Op Boekwijzer.com ‘Ben je op zoek naar een sprankelende voorleesbundel voor kleuters?Look no further. ‘Hier zijn Ari en Loek’ is precies wat je zoekt. Ari en Loek zijn bijna-broer-en-zus. De moeder van Ari en de vader van Loek zijn verliefd op elkaar. Zo verliefd dat ze samen in een nieuw huis gaan wonen. Naast fijne avonturen en tekenende kleutertaferelen als ‘ruzie om het boodschappenkarretje’ en ‘samen delen, samen spelen’, zijn er ook onderdelen in de verhalen die voor kinderen uit een samengesteld gezin herkenbaar zullen zijn (zoals het leven in twee huizen). Yvonne de Vries vond de juiste toon voor kleuters.  Ze gaf haar verhalen humor en mooie, talige vondsten. Mijn favoriet is ‘het samengezin’, zoals Ari hen noemt. Maar ‘de olifantenverrassing’ (een heel grote verrassing) of ‘het brulmannetje’ dat af en toe uit Loek tevoorschijn komt, toveren ook een glimlach op het gezicht. En tussen al dat herkenbaars, avontuurlijks en grappigs door ontroert ze, zoals wanneer Loek aan Ari vertelt dat zijn overleden moeder de koningin van de wolken is. En daarin vinden woord en beeld elkaar. Op haast elke pagina mag je je vergapen aan de beeldschone, hartroerende illustraties van Jeska Verstegen. Het zijn tekeningen om in weg te kruipen. Ik word heel gelukkig van al de eenendertig verhalen in deze prachtig uitgegeven, verfrissende bundel.’ (c. Eline Rottier op Boekwijzer. Eline Rottier zit in de Griffeljury, de vakjury Kinderen & Poëzie, de jury voor de Jenny Smelik-IBBY prijs)

In dagblad de Limburger:
Facebookpagina Kindercoach Leidschenveen: “Hier zijn Ari en Loek…… en dat is maar goed ook. Jip en Janneke, wie kent ze niet??? Verhaaltjes die ik aan de begin periode dat ik voor groep 1/2 stond heel vaak voorlas. Maar toen ik een paar jaar geleden op zoek ging naar een kort verhaaltje vond ik Jip en Janneke toch niet meer zo passend bij de tijd van nu. En nu zijn Ari en Loek er!!! Wat geweldig.
Dit was het boek wat ik in de kerstvakantie graag wilde lezen want ik was erg nieuwsgierig en natuurlijk ook omdat ik de schrijfster ken en fan ben van haar.
Loek is Ari’s beetje-broer, ze lijken qua uiterlijk totaal niet op elkaar. Qua gedrag dan weer wel want ze zijn beide kinderen die delen lastig vinden, maar samen spelen juist heerlijk. Daar komen hele herkenbare situaties uit voort zoals het aan elkaar en dingen trekken en duwen en samen dingen ontdekken. Ari en Loek wonen met de mamma van Ari en de pappa van Loek. Yvonne de Vries, de schrijfster, haalt in de verhaaltjes onderwerpen aan die spelen bij samengestelde gezinnen, al gebruikt zijn er een hele andere term voor, die nog veel beter past bij het jongere kinderbrein. Wat komt er nou allemaal bij kijken als twee volwassenen opnieuw gaan samen wonen met twee jonge kinderen en welke gedachten spelen er op bij kinderen? Op een hele goede, speelse wijze worden deze onderwerpen besproken die zo herkenbaar zijn voor kinderen van gescheiden ouders. En de verhaaltjes worden zo goed ondersteund door tekeningen van Jeska Verstegen.
En dan is er nog “het brulmannetje” dat bij Loek hoort. Dit verhaaltje zal ik zeker nog vaak gaan gebruiken wanneer ik kinderen en ouders ondersteun bij het omgaan met driftbuien en boosheid. Wat een mooie uitleg voor iets wat zo veel voorkomt. Daar ga ik hier natuurlijk niet veel verder over vertellen want als je alles wilt weten over Ari en Loek en zeker als je op wat voor wijze dan ook met jongere kinderen werkt zou je dit boek echt moeten hebben en deze grappige, eigenwijze verhalen zelf moeten lezen (en voorlezen)! Ik hoop zeker op nog heel veel avonturen van Ari en Loek.”