Het grijzen veinzen
Als je koud
je bed uitstapt
de kat wil voer,
de hond wil uit
en je vindt alleen je slippers
Je roept tot later
naar het lege binnen
heel even vergeet je
dat hij ook de dieren achterliet
toen hij jou verliet, op nieuwe schoenen
Met gympenvaart word je
Omvergewaaid door lycragriet
met ook nog witte oortjes in
ze kijkt naar je
alsof ze wandelend huisvuil ziet
Het waait, de regen slaat,
de ijzel pijnt je wangen
de wereld brandt
en mensen zingen
glazen liedjes over liefde
Als je dan alleen
je lippen vormt
in iets dat op een lachje lijkt
wek je de endorfine
Kom veins een grijns
tot het echt wordt
tot het hart bolt
de dag de nacht
een beetje lichter lacht